SÜNNETİME TEMESSÜK ETSE NE DEMEK

Bida‘ların ve dalaletlerin islam toplumunu istila ettiği, toplumda hükmettiği zaman, sünneti seniyyeye yapışan yüz şehid ecri kazanabilecektir.

Hadiste geçen temessük ( sünnete yapışma ) kelimesi, şu manaları içermektedir: (2)

1) Temessük kararlılık, sebat ve ısrardır.
2) Temessük de devamlılık vardır.
3) Temessük bütüne sahip çıkmaktır.
4) Temessük karşılıklı güçlerin mücadelesini yansıtır.

Bir amelde tehlike arttıkça sevap fazlalaşmaktadır. Böyle tehlikeli bir zamanda, başta iman hakikatlerine, İslâm’ın hükümlerine Kuran’ın anlaşılmasına, sünnetin ve İslâm’ın hayata kazandırılmasına hizmet pek büyük bir hizmettir, hatta normal şartlarda bir şehidin yaptığı fedakarlıktan daha büyük fedakarlıklar ister ki, birçok şehidin sevabı kadar sevap gerektirebilsin. Çünkü şehit bir anda bir fedakarlık gösterip canını Allah yolunda verirken böyle bir atmosfer içinde iman hakikatlerine, Kuran’a, Sünnet-i Seniyyeye hizmet eden birisi hayatının her gününde büyük fedakarlıklarda bulunabilmektedir.

Kardeş sen temessük kelimesinin üzerinde durmuşsun güzel bir yaklaşım ama sanırım temessük kelimesi değil temessük edilecek sünnetin hangi nev'i olduğu soruluyor

R. NUR'DA İYİCE ARAŞTIRILIP CEVAP VERİLMESİ GEREKEN BİR SUAL.

SEYİD demiş ki:

R. NUR'DA İYİCE ARAŞTIRILIP CEVAP VERİLMESİ GEREKEN BİR SUAL.

Evet Kardeşimizin dediği gibi, Risale-i Nur'da bir mesele hakkında tam bilgiye ulaşmak ve Üstad'ın orada asıl anlatmak istediği manayı anlamak için Risale'nin tümüne bakıp, tümüne ele alarak araştırmak lazım.

Zira Üstad Hazretleri çok yerde bi konu ile alaka merak edilebilecek meseleyi Risale'nin başka yerinde açıklıyor

Bu sualde de öyle olsa gerek.

Kardeşlerimizin cevaplarını bekliyoruz.

ALLAHU ALEM BÖLE OLA :
AHİR ZAMANIN Fitnesinde sünetime ittiba*a eden kendi nefsinde uygulayan, şehid sevabını alır ..
temessükten kasıd yolunu bilen ?? ?

bu soru ile ilgili cevapları hakikat cihetinde alabileceğim yer anladığım kadarı ile risale i nur un tamamındadır. rabbim temessük ün katında gizlediği hakiki manasını hayatı fani mizde de yaşamayı , yaşayanların hürmetine nasip eylesin inşaallah..


[size=7]

(Şualar - 548)

[/size]

Bencede Hz. Peygamber'in (sav) tüm sünnetleri kastedilmiştir fakat en doğru cevapları yine risalelerde bulacağımızdan eminim.

S.a

Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ferman etmiş: -4- Yani, "Fesâd-ı ümmetim zamanında kim benim sünnetime temessük etse, yüz şehidin ecrini, sevabını kazanabilir."

Evet, Sünnet-i Seniyyeye ittibâ, mutlaka gayet kıymettardır. Hususan bid'aların istilâsı zamanında Sünnet-i Seniyyeye ittibâ etmek daha ziyade kıymettardır. Hususan fesâd-ı ümmet zamanında Sünnet-i Seniyyenin küçük bir âdâbına mürâât etmek, ehemmiyetli bir takvâyı ve kuvvetli bir imanı ihsas ediyor. Doğrudan doğruya Sünnete ittibâ etmek, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmı hatıra getiriyor. O ihtardan, o hâtıra, bir huzur-u İlâhi hâtırasına inkılap eder. Hattâ en küçük bir muamelede, hattâ yemek, içmek ve yatmak âdâbında Sünnet-i Seniyyeyi mürâât ettiği dakikada, o âdi muamele ve o fıtrî amel, sevaplı bir ibadet ve şer'î bir hareket oluyor. Çünkü o âdi hareketiyle Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâma ittibâını düşünüyor ve şeriatın bir edebi olduğunu tasavvur eder. Ve şeriat sahibi o olduğu hatırına gelir. Ve ondan, Şâri-i Hakikî olan Cenâb-ı Hakka kalbi müteveccih olur. Bir nevi huzur ve ibadet kazanır.

İşte, bu sırra binaen, Sünnet-i Seniyyeye ittibâı kendine âdet eden, âdâtını ibadete çevirir, bütün ömrünü semeredar ve sevabdar yapabilir.(Lem'alar shf.54p.2 55p.1)

Bu fakir Said, Eski Said'den çıkmaya çalıştığı bir zamanda, rehbersizlikten ve nefs-i emmârenin gururundan gayet müthiş ve mânevî bir fırtına içinde akıl ve kalbim hakaik içerisinde yuvarlandılar. Kâh Süreyya'dan serâya, kâh serâdan Süreyya'ya kadar bir sukut ve suud içerisinde çalkanıyorlardı.

İşte, o zaman müşahede ettim ki, Sünnet-i Seniyyenin meseleleri, hattâ küçük âdâbları, gemilerde hatt-ı hareketi gösteren kıblenâmeli birer pusula gibi, hadsiz zararlı, zulümatlı yollar içinde birer düğme hükmünde görüyordum. Hem o seyahat-i ruhiyede, çok tazyikat altında, gayet ağır yükler yüklenmiş bir vaziyette kendimi gördüğüm zamanda, Sünnet-i Seniyyenin o vaziyete temas eden meselelerine ittibâ ettikçe, benim bütün ağırlıklarımı alıyor gibi bir hiffet buluyordum. Bir teslimiyetle, tereddütlerden ve vesveselerden, yani, "Acaba böyle hareket hak mıdır, maslahat mıdır?" diye endişelerden kurtuluyordum. Ne vakit elimi çektiysem, bakıyordum, tazyikat çok. Nereye gittikleri anlaşılmayan çok yollar var. Yük ağır, ben de gayet âcizim. Nazarım da kısa, yol da zulümatlı. Ne vakit Sünnete yapışsam yol aydınlaşıyor, selâmetli yol görünüyor, yük hafifleşiyor, tazyikat kalkıyor gibi bir hâlet hissediyordum. İşte o zamanlarımda İmam-ı Rabbânînin hükmünü bilmüşahede tasdik ettim.(Lem'alar shf.55 p.5) yani ümmetin fesada girdiği zamanda her kim peygamberimizin(s.a.m) sünnetine yapışsa ve ona tabi olsa o zaman yüz şehidin sevabını kazanır.ve terk edilen ya da unutulan sünnetleri yerine getirirse yaparsa yine de yüz şehidi ecrini alabilir.