Eskişehir Hapishanesinin Penceresinde Oturmuştum

Müdakkik Üye Mesaj Sayısı : 31 Kayıt tarihi : 26/01/09

Bir zaman, Eskişehir hapishanesinin penceresinde bir cumhuriyet bayramında oturmuştum. Karşısındaki lise mektebinin büyük kızları, onun avlusunda gülerek raksediyorlardı. Birden manevî bir sinema ile elli sene sonraki vaziyetleri bana göründü. Ve gördüm ki: O elli-altmış kızlardan ve talebelerden kırk-ellisi kabirde toprak oluyorlar, azab çekiyorlar. Ve on tanesi, yetmiş-seksen yaşında çirkinleşmiş, gençliğinde iffetini muhafaza etmediğinden sevmek beklediği nazarlardan nefret görüyorlar.. kat'î müşahede ettim. Onların o acınacak hallerine ağladım. Hapishanedeki bir kısım arkadaşlar ağladığımı işittiler. Geldiler, sordular. Ben dedim: Şimdi beni kendi halime bırakınız, gidiniz.
Evet gördüğüm hakikattır, hayal değil. Nasılki bu yaz ve güzün âhiri kıştır. Öyle de, gençlik yazı ve ihtiyarlık güzünün arkası kabir ve berzah kışıdır. Geçmiş zamanın elli sene evvelki hâdisatı sinema ile hal-i hazırda gösterildiği gibi, gelecek zamanın elli sene sonraki istikbal hâdisatını gösteren bir sinema bulunsa, ehl-i dalalet ve sefahetin elli-altmış sene sonraki vaziyetleri onlara gösterilse idi, şimdiki güldüklerine ve gayr-ı meşru' keyiflerine nefretler ve teellümlerle ağlayacaklardı. (Şualar - 198)

Üstad hazretleri hapisteyken, lise mektebinin avlusunda, o fitnelere bulaşmış olanları gördü, onların işledikleri günahların onlara getireceği azabları müşahede etti ve onların o hallerine ağladı. Bizler ise, o lise mekteblerinde, o fitnelerin içinde bulunduk, belki çoğuna bulaştık. Üstad hazretlerinin müşahede ettiği o hakikatleri anlayıp, nefsimize kabul ettirip, tövbe ve istiğfar ile cehenneme karşı siper almazsak, o zararların içine düşeceğimizi kesinlikle bilmeliyiz. Eğer elli sene sonraki istikbal hâdisatını gösteren bir sinema bulunsa idi, bunun böyle olacağından şüphemiz kalmayacaktı.